Wackenroder Wilhelm Heinrich

Wackenroder

[wạknro:də^r]

Wilhelm Heinrich , ur. 13 VII 1733, Berlin, zm. 13 II 1798, tamże,

pisarz niem., z wykształcenia prawnik;

przedstawiciel wczesnego romantyzmu, przyjaciel L. Tiecka; wywarł znaczny wpływ na literaturę i sztukę romant., gł. przez koncepcję sztuki jako formy religijności i kult wyidealizowanego średniowiecza; idee swoje wyłożył w pracach (pisanych wspólnie z Tieckiem): Herzensergiessungen eines kunstliebenden Klosterbruders (1797) i Phantasien über die Kunst... (1799).