Vekerzug kultura,
archeol. kultura wczesnej epoki żelaza rozwijająca się na terenach Wielkiej Niz. Węgierskiej i północnej części Małej Niz. Węgierskiej;
Vekerzug kultura
Encyklopedia PWN
rozwijała się od przeł. VII i VI w. do 1. poł. IV w. p.n.e. (tj. do pojawienia się na tych terenach Celtów); ma synkretyczny charakter — elementy miejscowe (w tym związane z kulturą Mezőcsát) oraz napływowe, m.in. scytyjskie i z gr. kolonii północno-zachodnich wybrzeży M. Czarnego (zwłaszcza Olbii); znana gł. z dużych cmentarzysk birytualnych (m.in. Tápiószele, Szentes-Vekerzug, Chotín); charakterystyczna ceramika toczona na kole, nieznana jeszcze wówczas w innych rejonach środkowej Europy; zajmowano się pasterstwem, w mniejszym stopniu rolnictwem; rozwinięte garncarstwo, złotnictwo, metalurgia żelaza, zaczątki miejscowego szklarstwa; z południowym skupiskiem k.V. (na terenie Alföldu) są identyfikowani Syginnowie.
