Vanloo

Vanloo, Van Loo,

rodzina malarzy holenderskich, czynnych w XVII i XVIII w. we Francji.

Początek fr. rodowi artystów dał Jacob van Loo (1614–70), malarz, który 1660 przybył do Paryża; najwybitniejsi przedstawiciele: Jean Baptiste (1684–1745), malował obrazy o tematyce mitol., rel. oraz portrety o wyrafinowanej elegancji, np. Ludwika XV na koniu (1723), królowej Marii Leszczyńskiej (ok. 1725); Charles André, zw. Carle (1705–65), brat i uczeń Jeana Baptiste’a, reprezentował dekoracyjne malarstwo wczesnego rokoka; od 1762 nadworny malarz Ludwika XV; malował portrety, sceny rel., mitol., rodzajowe, malowidła ścienne we wnętrzach pałaców i kościołów; Louis Michel (1707–71), syn i uczeń Jeana Baptiste’a; 1736–52 działał w Madrycie na dworze króla Filipa V.