Vallhagar
 
Encyklopedia PWN
Vallhagar
[wạlhagar],
stanowisko archeol. w południowo-wschodniej Szwecji, na wyspie Gotlandia;
osiedle z II–VI w., badane systematycznie 1946–59, reprezentatywne dla tej wyspy u schyłku starożytności; składało się z 5–6 przylegających do siebie gospodarstw, w skład każdego wchodziło kilka długich prostokątnych pomieszczeń oraz poletka ogrodzone kam. murkami; w sąsiedztwie znajdowały się cmentarze; mieszkańcy zajmowali się uprawą roli, także hodowlą bydła, łowiectwem i rybołówstwem; osiedle zostało opuszczone być może wskutek walk toczonych w poł. VI w. na wyspie, cmentarze użytkowano dłużej.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia