Urząd Regulacji Telekomunikacji i Poczty
 
Encyklopedia PWN
Urząd Regulacji Telekomunikacji i Poczty (URTiP),
jednostka organizacyjna administracji rządowej w Polsce;
utworzony na mocy ustawy z 1 III 2002, był kontynuacją Urzędu Regulacji Telekomunikacji (URT), powstałego na mocy ustawy z 21 VII 2000 (w skład URT weszły: Państwowa Inspekcja Telekomunikacyjna i Pocztowa, istniejąca od 1990, oraz Państwowa Agencja Radiokomunikacyjna). URTiP działał na podstawie ustaw: Prawo telekomunikacyjne (z 21 VII 2000) oraz Prawo pocztowe (z 12 VI 2003); zlikwidowany 13 I 2006; jego rolę przejął Urząd Komunkacji Elektronicznej.
Zakres działania URTiP obejmował m.in.: 1) regulację działalności telekomunik., prowadzonej przez operatorów telekomunikacyjnych, oraz gospodarowanie częst. radiowymi, a także kontrolę przestrzegania wymagań dotyczących kompatybilności elektromagnetycznej urządzeń; 2) wpływanie na funkcjonowanie rynku usług i rynku urządzeń telekomunik. (m.in. wydawanie zezwoleń na działalność gosp. w dziedzinie telekomunikacji lub pozwoleń i świadectw uprawniających do używania urządzeń, np. radiostacji radioamatorskich, czy do eksploatacji publicznej sieci telekomunik., np. telefonicznej albo telewizji kablowej); 3) zapewnianie pol. służbom radiokomunik. dostępu do określonych pasm częst. oraz do zasobów orbitalnych (gł. do miejsca na orbitach dla ewentualnych pol. satelitów telekomunik.), wynikające z uzgodnień w ramach współpracy z międzynar. organizacjami telekomunik. oraz z odpowiednimi instytucjami innych państw; 4) wykonywanie działań na rzecz obronności i bezpieczeństwa kraju; 5) rozstrzyganie w sprawach uprawnień zaw. w dziedzinie telekomunikacji; 6) kontrolę działalności Poczty Polskiej. W skład struktury URTiP wchodziło 16 oddziałów okręgowych, spełniających gł. funkcje kontrolne w poszczególnych województwach.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia