Urszulewska, Równina
 
Encyklopedia PWN
Urszulewska, Równina,
wschodnia część Pojezierza Chełmińsko-Dobrzyńskiego, między Pojezierzem Dobrzyńskim na zachodzie, Garbem Lubawskim na północnym zachodzie i północy oraz Niz. Północnomazowiecką na wschodzie;
pow. ok. 850 km2; obejmuje sandr zlodowacenia Wisły; nieliczne jeziora wytopiskowe, największe Urszulewskie (293 ha, głęb. 6,2 m); wzdłuż północno-wschodniego skraju regionu przepływa uchodząca do Narwi Wkra, w środkowej części źródła Skrwy (Północnej); z piasków luźnych i słabogliniastych rozwinęły się gleby rdzawe (Arenosols) i bielicowe (Podzoluvisols); znaczną powierzchnię zajmują lasy (m.in. Lidzbarskie, Skrwileńskie); stanowiska wyspowe świerczyn subborealnych; fragmenty zbiorowisk naturalnych (bory mieszane, grądy) chronione w rezerwatach i parkach krajobrazowych: Górznieńsko-Lidzbarskim i Welskim; jedyne m. — Lidzbark.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia