Trakowie,
zespół plemion indoeuropejskich;
Trakowie
Encyklopedia PWN
ludy wojownicze, pozostające pod władzą królów; Trakowie trudnili się rolnictwem, hodowlą (zwłaszcza koni); wywarli wpływ m.in. na religię (Dionizos) i sztukę (mit o Orfeuszu) Greków; w kontaktach z koloniami greckimi ulegli hellenizacji, w początkach n.e. — romanizacji; VI–X w. zmieszali się z ludnością Półwyspu Bałkańskiego; języki trackie stanowiły odrębną grupę języków indoeuropejskich; w Tracji plemiona Traków były podzielone na 2 grupy: północną — poddaną wpływom kimeryjskim i później scytyjskim oraz południową — zdominowaną przez oddziaływania greckie; zamieszkiwali osiedla otwarte, rzadziej ufortyfikowane; groby kurhanowe z pochówkami szkieletowymi lub ciałopalnymi; w VI w. p.n.e. pojawiają się szczególnie bogato wyposażone groby książęce; rozwinięta obróbka metali kolorowych i żelaza; charakterystyczny styl tracki będący mieszaniną elementów greckich, stepowych, orientalnych i miejscowych.
