Tinbergen Jan
 
Encyklopedia PWN
Tinbergen
[tı̣mberchən]
Jan Wymowa, ur. 12 IV 1903, Haga, zm. 9 VI 1994, tamże,
brat Nikolaasa, holenderski ekonomista i ekonometryk.
1933–73 profesor Niderlandzkiej Szkoły Ekonomicznej w Rotterdamie, 1973–75 Uniwersytetu w Lejdzie; 1936–38 ekspert Ligi Narodów w Genewie, współzałożyciel i 1945–53 dyrektor Centralnego Biura Planowania w Hadze; członek Królewskiej Holenderskiej Akademii Nauk i Sztuki; 1976 kierownik zespołu specjalistów i współautor 3. Raportu Klubu Rzymskiego O nowy ład międzynarodowy; przed II wojną światową specjalizował się w badaniach cykli koniunkturalnych; po 1945 opublikował liczne prace z zakresu teorii dynamiki gospodarczej, ekonometrii i teorii dobrobytu; 1969 otrzymał (wraz z R. Frischem) pierwszą w historii Nagrodę Nobla w dziedzinie ekonomii za swoje pionierskie prace z ekonometrii, a także z zastosowania matematyki i metod statystycznych w ekonomii; główne prace: Business Cycles in the United States of America 1919–1932 (1939), Wprowadzenie do ekonometrii (1941, wydanie polskie 1957), International Economic Cooperation (1946), On the Theory of Economic Policy (1952), Shaping the World Economy (1962), Income Distribution. Analysis and Policies (1975), Warfare and Welfare (1987).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia