Tiahuanaco
 
Encyklopedia PWN
Tiahuanaco
[tiauạnko] Wymowa,
ruiny miasta prekolumbijskiego w zachodniej Boliwii, ok. 20 km na południe od jeziora Titicaca, w pobliżu współczesnej miejscowości Tiahuanaco;
zespół budowli kultowych(?), m.in. piramida Acapana z platformą na szczycie, resztkami budowli i cysterną z systemem kanałów; dziedziniec zw. Calasasaya (128,74 × 118,26 m) z Bramą Słońca(?) i kilkoma monolitycznymi posągami (najwyższy 7 m) — miejsce kultu i obserwacji nieba; pozostałości murów kam.; rodzaj platformy zw. Bramą Lwów; muzeum. Tiahuanaco było gł. ośr. archeol. kultury Tiahuanaco, która rozwijała się III–XII w. (rozkwit VI–XI w.) i swym zasięgiem obejmowała dzisiejsze południowe Peru, południowa Boliwię, północno-zachodnią Argentynę i północne Chile; poprzedzała kulturę Inków; monumentalne kam. budownictwo, wielobarwna ceramika, wyroby z metali szlachetnych (złoto, srebro, miedź), kamienia i brązu, tkactwo; zmarłych grzebano pod przykryciem dużych naczyń glinianych; zespół wpisany na Listę Świat. Dziedzictwa Kult. i Przyr. UNESCO.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Tiahuanaco, fragment murów fot. J. Makowski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia