Teatr STU w Krakowie,
teatr założony 1966 przez K. Jasińskiego (także jego dyrektor do czasów obecnych) jako teatr studencki;
Teatr STU
Encyklopedia PWN
od 1975 teatr zawodowy; od 1976 Galeria Teatru STU, otwarta z inicjatywy aktora i scenografa, B. Greczyńskiego — miejsce prezentacji poszukiwań artyst. w plastyce, muzyce, teatrze (spektakle własne oraz zapraszane, programy estradowe); 1992 spółka z o.o., wspierana przez Fundację STU, 1997 przekształcony w Krak. Teatr Scena STU, o charakterze impresaryjnym (bez własnego zespołu aktorskiego); 1966–76 jedna z najbardziej interesujących scen tzw. teatru otwartego, wyrażająca idee estetyczne i społ.-moralne pokolenia 1968; z teatrem byli związani m.in.: O. Łukaszewicz, W. Pszoniak, J. Stuhr, J. Trela; wśród najważniejszych przedstawień: Spadanie (1970 — manifest teatr. pokolenia), Sennik polski (1971), Exodus (1974), Pacjenci wg Mistrza i Małgorzaty M. Bułhakowa (1976), Szalona lokomotywa na motywach utworów S.I. Witkiewicza (1977); od 1967 działa przy teatrze Studio Aktorskie.
