Teatr Polski

Teatr Polski w Warszawie,

teatr otwarty 1913 z inicjatywy A. Szyfmana (dyrektor do 1939, 1945–49, 1955–57, także reżyser), w budynku wzniesionym wg projektu Cz. Przybylskiego (w owym czasie był najnowocześniej wyposażonym pod względem techn. teatrem pol.); bywa traktowany jako scena reprezentacyjna;

najnowocześniej wyposażony technicznie teatr pol. w owym czasie; dysponował znakomitym zespołem aktorskim, współpracował z wybitnymi reż. i scenografami; w repertuarze gł. dzieła dramaturgii nar. (m.in. A. Mickiewicz, J. Słowacki, Z. Krasiński, S. Wyspiański) i świat. klasyki, także pol. i obce sztuki współcz.; 1918–39 miał drugą scenę — Teatr Mały, 1949–2001 — Teatr Kameralny; po przerwie wojennej otwarty 1945 premierą Lilli Wenedy Słowackiego; po wojnie dyr. byli m.in.: A. Szyfman, L. Schiller, B. Dąbrowski, S.W. Balicki, Jerzy Kreczmar, A. Kowalczyk, K. Dejmek, A. Łapicki, J. Kilian, A. Seweryn.

Bibliografia

J. IWASZKIEWICZ Teatr Polski w Warszawie 1938–1949, Warszawa 1971;

B. KRÓL-KACZOROWSKA Teatr Polski w Warszawie: dzieje budynku, Warszawa 1988;

E. KRASIŃSKI Teatr Polski Arnolda Szyfmana, Warszawa 1991.

Andrycz Nina jako Diana de Belfor w dramacie Pies ogrodnika Lope de Vegi, reż. R. Niewiarowicz, Teatr Polski, Warszawa