Szubnikowa–de Haasa zjawisko
 
Encyklopedia PWN
Szubnikowa–de Haasa zjawisko,
fiz. zjawisko występujące w metalach i półprzewodnikach, zawierających zdegenerowany gaz elektronowy (metale), umieszczonych w silnym polu magnet.;
obserwowane w temperaturze T ≤ 20 K i przy natężeniach pola magnet. H 104–105 Oe; okres oscylacji nie zależy od wartości H (w dużym zakresie tych wartości), zależy natomiast od właściwości badanych kryształów i orientacji pola magnet. względem osi krystalograf.; u większości półprzewodników zależy tylko od koncentracji nośników prądu. Zjawisko Szubnikowa–de Haasa jest zjawiskiem kwantowym; odkryte 1930 przez fizyków: ros. L. Szubnikowa (1901–45) i hol. W.J. de Haasa (1878–1960).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia