Szołtysik Zygfryd
 
Encyklopedia PWN
Szołtysik Zygfryd, ur. 24 X 1942, Sucha Góra k. Radzionkowa,
piłkarz;
jeden z najlepszych pol. pomocników w latach 60. i 70.; mistrz olimpijski (1972); 46-krotnie reprezentant Polski (1963–72), zdobywca 10 goli w reprezentacji; niemal przez całą karierę grał w Górniku Zabrze (1962–74 i 1975–78), z którym 7-krotnie zdobył tytuł mistrza kraju (1963–67, 1971–72) i 6-krotnie Puchar Polski (1965, 1968–72); rozegrał w Górniku ponad 500 oficjalnych meczów, z czego 395 w lidze; nosił przydomek boiskowy „Mały” (162 cm wzrostu) lub „Zyga”; grał także w US Valenciennes (1974–75) oraz polonijnym Toronto Falcons (1975) i na zakończenie kariery w Concordii Knurów (1978–84); od poł. lat 80. mieszka w Niemczech. Jego syn Dariusz 1987–90 grał w niem. klubie piłkarskim Bayer Uerdingen.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia