Szamasz

Szamasz

[akadyjskie, ‘słońce’],

sumer. Utu, także Babbar,

w starożytnej Mezopotamii bóg słońca;

bóg prawa, sprawiedliwości i wyroczni; wyobrażany z promieniami słonecznymi u ramion; symbolami Szamasza były m.in. uskrzydlony dysk słoneczny lub piła; główne ośrodki kultu Larsa i Sippar (wyrocznia).

An, bóg siedzi na tronie w koronie z rogów, nad jego głową widoczne są symbole astralne triady bóstw: Sin, Isztar i Szamasz, kamień graniczny kudurru z Suzy, XIII w. p.n.e.