Symferopol, Simferopol, ros. Simfieropol,
m. na Ukrainie, stol. Krymu, w środkowej części półwyspu, w G. Krymskich, na wys. 225–325 m, nad Sałhyrem (uchodzi do M. Azowskiego).
Symferopol
Encyklopedia PWN
— 342 tys. mieszk. (2019). Od III w. p.n.e. do IV w. n.e. Neapol (scytyjski). Stol. państwa Scytów; później tatar. twierdza Kermenczyk; od XV w. tatar. osada Ak-Meczet, na której miejscu po przyłączeniu Krymu do Imperium Ros., zał. 1784 Symferopol — stol. obwodu taurydzkiego, a od 1802 guberni; w XIX w. ważny ośrodek handl. na Krymie, 1874 połączony linią kol. z Sewastopolem; 1918–20 zajęty przez wojska niem., następnie — kontrrewolucyjne; od 1921 stol. Krymskiej ASRR Ros. FSRR; 1941–44 pod okupacją niem.; po przekazaniu 1954, wraz z Krymem, Ukr. SRR — stol. obwodu; od 1991 na Ukrainie. Przemysł maszyn., elektrotechnicznych i elektroniczny, chem., spoż., skórz., włók., odzieżowy; węzeł drogowy i port lotn.; 4 szkoły wyższe (w tym uniw., zał. 1918 jako Uniw. Taurydzki, 1921 przemianowany na Uniwersytecie Krymski, 1925–72 Krymski Inst. Pedag.); muzea, teatry, filharmonia; klasycyst. pałac M. Woroncowa, dom mieszkalny (oba z 1. poł. XIX w.), park Sałhyrka (pocz. XIX w.). Na południowy wschód od Symferopola ruiny Neapolu (III w. p.n.e.–IV w. n.e.).
