Symeon I Wielki

Symeon I Wielki, ur. ok. 864, zm. 27 V 927,

władca Bułgarii od 893, syn Borysa I Michała;

w wojnach z Bizancjum zdobył część północna Tracji, Macedonię Egejską, część Albanii i Serbię; po zwycięstwie nad rz. Acheloos (917) ogłosił się cesarzem Bułgarów i Romejów (Greków); zwołał wtedy sobór biskupów bułgarskich, który wybrał patriarchę i ogłosił niezależność cerkwi bułgarskiej od patriarchy w Konstantynopolu; popierał rozwój piśmiennictwa i architektury sakralnej; za panowania S. nastąpiła kodyfikacja prawa oraz rozkwit pierwszego państwa bułgarskiego.