Subartu,
kraina w północnej części staroż. Mezopotamii wraz z otaczającymi ją górami;
Subartu
Encyklopedia PWN
w języku sumeryjskim Subir, później nazywana Asyrią (w znaczeniu krainy geogr., nie państwa); za panowania Sargona I (XXIV w. p.n.e.) włączona do rodzącego się państwa akadyjskiego, w II tysiącleciu p.n.e. pod wpływami huryckimi — w tym okresie termin „Subartu” był synonimem etnonimu Huryci; w XVIII w. p.n.e. zdobyta przez króla Babilonii Hammurabiego, później zajęta przez Asyryjczyków, 612 p.n.e. zdobyta przez Nabopolasara, znalazła się w granicach państwa nowobabilońskiego.
