Strzegom,
miasto w województwie dolnośląskim, w powiecie świdnickim, na granicy Wzgórz Strzegomskich i Równiny Świdnickiej, nad Strzegomką.
Strzegom
Encyklopedia PWN
Ludność miasta: ogółem — 16,1 tys. mieszkańców (2019)
Gęstość zaludnienia: 805,3 os/km2 (2019)
Powierzchnia: 20 km2
Współrzędne geograficzne: długość geograficzna: 16°21′E, szerokość geograficzna: 50°58′N
Prawa miejskie: nadanie praw — 1242 (1241?)
Oficjalne strony WWW: www.strzegom.pl
Historia. Osada znana w czasach rzymskich; gród kasztelański, wzmiankowany 1155; 1202–03 zał. komandoria joannitów; prawa miejskie 1242 (1241?); od końca XIII w. w księstwie świdnickim, od 1392 pod rządami Piastów śląskich, następnie pod zwierzchnictwem Czech, dzielił losy polit. Śląska (niem. nazwa Striegau); od końca XIII w. ośr. produkcji sukienniczej, od XV w. także płóciennictwa i piwowarstwa; w wyniku wojny trzydziestoletniej (1618–48) niemal całkowity upadek miasta; od 1742 w państwie pruskim; od XIX w. eksploatacja kamieniołomów granitu; w XIX/XX w. rozwój przemysłu maszyn. i drzewnego; od 1856 połączenie kol.; 1873–1932 siedziba powiatu. W czasie II wojny światowej 4 oddziały robocze jeńców wojennych obozu w Zgorzelcu i obóz pracy przymusowej dla Żydów (ok. 500 osób wywieziono XII 1944 do obozu koncentracyjnego Bergen-Belsen); od 1945 w Polsce.
Zabytki. Gotycki kościół Joannitów (2. poł. XIV–ok. 1520, 3 portale z rzeźbionymi tympanonami z 2. poł. XIV w.), kaplica Św. Antoniego w dawnej bastei przy bramie miejskiej (ok. 1520); kościół Św. Barbary, pierwotnie synagoga got. (XV w., przebudowa); kościół — ob. ewangelicki i klasztor Karmelitów (1704–16); mury miejskie (XIII–XV w.).