Straż Narodowa
 
Encyklopedia PWN
Straż Narodowa,
organizacja ND;
powstała VIII–IX 1918 w Warszawie z warsz. Sokoła, Tow. „Rozwój” i organizacji dowborczyków; zadaniem S.N. była ochrona mieszkańców Warszawy przed anarchią, ochrona majątku i pomoc władzom miejskim; uczestniczyła w rozbrajaniu okupantów XI 1918, następnie pełniła służbę pomocniczą wobec Milicji Miejskiej; podzielona w Warszawie na 5 rejonów (naczelnicy: J. Gebethner, K. Noskiewicz, K. Starzyński, E. Rauer, T. Dymowski); działała także w okolicach Warszawy (Piaseczno, Wilanów, Jabłonna); dowodzona początkowo przez płk. J. Wroczyńskiego, od pocz. XI 1918 przez płk. B. Jaźwińskiego; XI–XII 1918 liczyła ok. 6 tys. czł.; prawicowy charakter S.N. spowodował XII 1918 konflikt z władzami i redukcję S.N. do ok. 2 tys. czł.; po próbie zamachu stanu płk. M. Januszajtisa 4–5 I 1919, w którym S.N. wzięła czynny udział, rozbrojona i zlikwidowana do poł. I 1919.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia