Stradomka
 
Encyklopedia PWN
Stradomka, w górnym biegu Śreniawa,
rz., prawy dopływ Raby, płynie z Beskidu Wyspowego przez Pogórze Wiśnickie na Podgórze Bocheńskie, w woj. małopol.;
dł. 41,4 km, pow. dorzecza 368 km2; wypływa drobnymi, bystrymi potokami na wys. ok. 580 m, na północnych stokach Śnieżnicy; 2-krotnie zmienia zasadniczy kierunek biegu: z południkowego w górnym biegu, na równoleżnikowy — w środkowym, i wraca do południkowego — w dolnym; wije się licznymi zakolami wśród przeważnie zalesionych pagórków, zmieniając szerokość doliny; górny bieg rzeki prawie równoległy do długiego pasma Ciecień–Księża–Grodzisko; najwęższy odcinek doliny u stóp Grodziska; ujście na wys. 214 m, przy ujściu w. Stradomka; średni roczny przepływ (1961–90) w pobliżu ujścia 3,53 m3/s; maks. rozpiętość wahań stanów wody 6,3 m; gł. dopływy: Stróża, Sawka, Tarnawa, Stradomka, Polanka (pr.), lewe dopływy bardzo krótkie; ważniejsze miejscowości nad S.: Skrzydlna, Szczyrzyc, Krzesławice, Zegartowice, Grabie, Łapanów, Wieruszyce, Polanki, Stradomka; dolinie S. towarzyszy droga spod Śnieżycy, aż do ujścia rzeki; wiele miejscowości w dorzeczu pełni funkcje letniskowe.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia