Stawiński Jerzy Stefan
 
Encyklopedia PWN
Stawiński Jerzy Stefan, ur. 1 VII 1921, Zakręt k. Warszawy, zm. 12 VI 2010, Warszawa,
prozaik, scenarzysta i reżyser filmowy;
uczestnik kampanii wrześniowej 1939, oficer AK i uczestnik powstania warsz., więzień obozu jenieckiego w Murnau; w dominującej w twórczości Stawińskiego tematyce wojennej i okupacyjnej przeplatają się motywy tragizmu i ironicznego humoru; opowiadania (Godzina „W”. Węgrzy. Kanał 1956, Ucieczka. Casalarga 1958, Wieczór przedświąteczny 1965, Opowieści satyryczne 2000), powieści (Światło we mgle 1952, Sześć wcieleń Jana Piszczyka 1959, Młodego warszawiaka zapiski z urodzin 1977, Smutnych losów Jana Piszczyka ciąg dalszy 1986, Niekłamane oblicze Jana Piszczyka 1990, wyd. łączne pt. Piszczyk 1997); scenariusze do filmów własnych (Pingwin 1965) oraz m.in. A. Wajdy (Kanał 1957) i A. Munka (Eroica 1958, Zezowate szczęście 1960); Notatki scenarzysty (t. 1–2 1979–83, wyd. 2 uzupełnione 1988).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia