Starčevo–Körös–Kremikowce krąg kulturowy
 
Encyklopedia PWN
Starčevo–Körös–Kremikowce krąg kulturowy,
archeol. krąg kultur wczesnego neolitu, wprowadzający nowy roln.-hodowlany model gosp. w dorzeczu środkowego Dunaju i na obszarze północncyh Bałkanów, rozwijający się od poł. VI do połowy V tysiąclecia p.n.e.;
poszczególne człony nazwy kręgu odnoszą się do konkretnych grup kulturowych, przez niektórych określanych kulturami (Starčevo, starczewska kultura — od stanowiska archeol. k. Pančeva w Serbii, Kremikowce — od stanowiska k. Sofii, Körös, pol. Keresz — od dopływu Cisy na Węgrzech); geneza kręgu powiązana z kulturą Protosesklo w Grecji; osady o charakterze talli lub z domostwami rozproszonymi w sąsiedztwie małych cieków wodnych; wyróżnia się 2 typy zabudowy: naziemne słupowe domostwa, prostokątne z podłogami glinianymi oraz koliste lub owalne ziemianki; pochówki szkieletowe, czasami w obrębie osad; ceramika (naczynia baniaste z krótką cylindryczną szyjką oraz stopką, stożkowate i półkoliste misy, naczynia na 3 lub 4 nóżkach oraz znacznych rozmiarów jajowate naczynia zasobowe) często malowana, czasami dekorowana reliefowo (schematyczne przedstawienia antropo- i zoomorficzne); plastyka figuralna — schematyczne figurki kobiet z gliny; w gospodarce duże znaczenie rolnictwa (uprawa pszenicy), rozwinięta hodowla owiec, kóz, bydła i świń.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia