Sokal

Sokal, Sokal',

m. na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, nad Bugiem, w pobliżu granicy z Polską.

— 21,0 tys. mieszk. (2019); wzmiankowany 1421, należał do książąt mazow.; prawa miejskie 1424; od 1462 siedziba powiatu; 2 VIII 1519 przegrana bitwa wojsk pol.-litew. pod wodzą S. Chodeckiego, M. Kamienieckiego i K. Ostrogskiego z Tatarami; 1772–1918 w zaborze austr., znaczny ośr. handlu, drobny przemysł; w okresie międzywojennym w granicach Polski; IX 1939–41 pod okupacją sow. deportacje mieszkańców w głąb ZSRR, 1941 — pod okupacją niem.; 1945–91 w Ukr. SRR. Przemysł materiałów budowlanych (żelazobetony), precyzyjny, chem. (sztuczne włókna); kościół i klasztor Bernardynów (położony na wyspie rzecznej, 1604–19) — miejsce słynnej koronacji obrazu Matki Bożej (1723), który następnie spłonął podczas pożaru kościoła (XIX w.); część dawnego wyposażenia biblioteki klasztoru przeniesiona 1951 do Polski.