Sobótka

Sobótka,

miasto w województwie dolnośląskim, w powiecie wrocławskim, u podnóża Masywu Ślęży, na pograniczu Równiny Wrocławskiej, w Ślężańskim Parku Krajobrazowym.

Ludność miasta: ogółem — 7 tys. mieszkańców (2019)

Gęstość zaludnienia: 218,2 os/km² (2019)

Powierzchnia: 32 km²

Współrzędne geograficzne: długość geograficzna: 16°45′E, szerokość geograficzna: 50°54′N

Prawa miejskie: nadanie praw — 1399

Oficjalne strony WWW: www.sobotka.pl

osada targowa, wzmiankowana 1148 (nazwa od sobotnich targów); część uposażenia (do 1810) klasztoru kanoników regularnych, sprowadzonych w 1. poł. XII w. na Ślężę, następnie przeniesionych do Wrocławia; w XIII w. niewielki ośr. miejski, prawa miejskie 1399; miasto usługowo-roln., centrum gosp. dóbr klasztornych, ośr. kamieniarstwa i sukiennictwa; od 1335 pod zwierzchnictwem Czech, dzieliła losy polit. Śląska (nazwa zgermanizowana Zobten), od 1741 w państwie pruskim; od 1885 połączenie kol.; od 1945 w Polsce. Ośr. turyst.-wypoczynkowy i krajoznawczy; przemysł spoż.; niewielkie zakłady drzewne, odzieżowy i obuwnicze; stadnina koni (Wojnarowice); sanatorium rehabilitacyjne; Muzeum Ślężańskie im. Stanisława Dunajewskiego; 2 późnogot. kościoły: parafialny (ok. 1500, z pozostałościami rom. z pocz. XIII w., zbarokizowany 1662–67 i 1730–39), Św. Anny (XIV i 1. ćwierć XVI w.); dawne probostwo Augustianów ze szpitalem (XVI, XVIII w.), ob. Muzeum Ślężańskie, probostwo Augustianów w dawnej wsi Górka (XV–XVI, XIX w.), domy (XVIII–XIX w.). W okolicy miasta wydobywa się granit, magnezyt i skaleń.