Słowiński Park Narodowy
 
Słowiński Park Narodowy
rodzaj — park narodowy
nazwa — Słowiński Park Narodowy
państwo — Polska, woj. pomorskie
rok założenia — 1967
powierzchnia — 21 573 ha
Położony na środkowym wybrzeżu Morza Bałtyckiego między Rowami a Łebą, na wysokości do 53 m n.p.m.; obejmuje unikatowy w skali europejskiej pas ruchomych wydm (tzw. białe góry) oraz odciętych od morza dużych lecz płytkich lekko słonych jezior (Gardno, Łebsko, Dołgie Wielkie i in.) i przylegających do nich bagien. Przez park przepływają (uchodzące do Morza Bałtyckiego) rzeki Łeba, Łupawa i Pustynna. Najwyższym wzniesieniem jest położone w otulinie parku morenowe wzgórze Rowokół (115 m). Na Mierzei Łebskiej największe w środkowej Europie ruchome wydmy o wysokości do ok. 40 m (krajobraz pustynny), z miejscami odsłoniętych gleb kopalnych i z martwymi drzewami.Jeziora, mokradła i nadmorskie laski są zasypywane przez nawiewany piasek; dynamice podlegają całe lokalne biocenozy, reprezentujące różne stadia sukcesyjne; na uwagę zasługuje nadmorski bór bażynowy oraz reliktowa mezofilna buczyna; największe znaczenie lasotwórcze ma sosna. Występuje tu 46 zespołów roślinnych; flora roślin naczyniowych jest stosunkowo uboga (ok. 850 gatunków), ale charakterystyczna i bardzo interesująca pod względem ekologicznym i fitogeograficznym; występują tu m.in. subarktyczna malina morożka, subatlantycki wrzosiec bagienny, rzadki w Polsce mikołajek nadmorski i długosz królewski. Bogata jest fauna ptaków (255 gatunków, w tym 192 lęgowych) i ryb; do największych osobliwości należą: łoś, bielik, bocian czarny, kormoran, ohar, rybołów, żuraw, puchacz, batalion, rybitwa białoczelna i troć. Na plażach trafia się foka szara. Zabytki słowińskiej ludowej kultury materialnej, zwłaszcza we wsi Kluki. W pobliżu Parku rezerwaty torfowiskowe (Główczyce), na południe od wschodniej granicy Parku następujące rezerwaty: Nowe Wicko, częściowy rezerwat florystyczny; stanowisko rosnącego w dużej ilości krzewu woskownicy europejskiej (gatunek chroniony), na południowo-wschodniej granicy zasięgu. Las Górkowski, częściowy rezerwat torfowiskowy w pobliżu poprzedniego; w rozległym krajobrazie rolniczym, torfowisko porośnięte borem mieszanym wilgotnym ze starodrzewem sosny, z brzozą, świerkiem, jaworem i dębem.Wpisany na Światową Listę Rezerwatów Biosfery Unesco (1977).
zgłoś uwagę
Ilustracje
Słowiński Park Narodowy fot. T. Kniołek/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Słowiński Park Narodowy fot. L. Zielaskowski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Koszalińskie, Pobrzeże, krajobraz wydmowy Wybrzeża Słowińskiego (w tle jezioro Łebsko) fot. A. Szymański, L. Wawrynkiewicz/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Słowiński Park Narodowy fot. A. Szymański/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Głaz narzutowy na brzegu jeziora Gardnofot. F. Zwierzchowski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Łebsko, jezioro fot. A. Guranowski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Gardno, jezioro fot. F. Zwierzchowski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia