Słowacja. Muzyka

Słowacja. Muzyka.

Po okresie dominacji w średniowieczu muzyki kośc. zaczęła się rozwijać w renesansie (działalność pol. teoretyka muzyki S. Monetariusa) i baroku muzyka dworska i mieszczańska, chorał protest., czeskie pieśni husyckie, a także muzyka instrumentalna. W XVIII w. działali kompozytorzy: P. Bajan, F.X. Budinský, P. Roškovský; w okresie klasycyzmu Bratysława (ówcześnie Preszburg) była ważnym eur. ośr. życia muz.; wśród kompozytorów wyróżniali się: A. Zimmermann, F.P. Rigler, J. Družecký, H. Klein, J. Zomb; w XIX w. źródło inspiracji stanowiła często literatura i pieśń nar. (J. Kadavý, Š. Fajnor, B. Bulla, M. Lichard); wybitnym kompozytorem słowac. był J.L. Bella; oprócz niego tworzyli: V. Figuš-Bystrý, M. Moyzes, M. Schneider-Trnavský, F. Kafenda. W 1949 powstała Słowac. Filharmonia; współcz. twórcy: E. Suchoň, A. Moyzes, J. Cikker, D. Kardoš, Š. Jurovský, A. Očenáš, O. Ferenczy, J. Zimmer, Š. Németh, M. Vilec, J. Grešak, N. Novák, L. Burlas, I. Hružovský, I. Zeljenka, M. Bázlik, Polak R. Berger, J. Parik, L. Kupkovič i in. Po oddzieleniu się Słowacji od Czech, muzyka rozwija się bez polit. ograniczeń. Do czołowych współcz. kompozytorów słow. lub związanych ściśle ze Słowacją należą: Polak R. Berger, M. Bázlik, I. Zeljenka, a także tworzący w Hanowerze L. Kupkovič oraz tworzący w Wiedniu: P. Kolman, J. Sixta, J. Beneš, J. Hatrík. Najmłodszą generację kompozytorów reprezentują: M. Burlas, V. Godár, I. Szeghyowa i P. Zagar.

Słowacką muzykę lud. cechują parzyste metra, melodyka ściśle związana z tekstem, o małym ambitusie, często oparta na skali lidyjskiej i miksolidyjskiej; tańce zbliżone do pol. tańców góralskich; wśród instrumentów: dudy, skrzypce, flet, cymbały, klarnet.