Sławek Walery
 
Encyklopedia PWN
Sławek Walery, pseud. Gustaw, ur. 2 XI 1879, Strutynka (Podole), zm. 3 V 1939, Warszawa,
polityk, pułkownik;
jeden z przywódców obozu sanacji; od 1900 w PPS (1902–05 czł. Centralnego Kom. Robotniczego), jeden z przywódców Organizacji Bojowej PPS; od 1906 czołowy działacz PPS-Frakcji Rewolucyjnej; współorganizator polskich organizacji wojskowo-niepodległościowych; od 1914 w Legionach Pol. i POW, bliski współpracownik J. Piłsudskiego; 1919–21 oficer II Oddziału Sztabu Generalnego, 1922–23 w Wyższej Szkole Wojennej; 1924–36 prezes Związku Legionistów Pol.; współzał. (1928) i prezes BBWR; 1928–38 poseł na sejm, 1938 marsz. sejmu; 1930–31 i 1935 premier; jeden z gł. twórców Konstytucji kwietniowej 1935; należał do tzw. grupy pułkowników; utracił wpływy po śmierci Piłsudskiego; popełnił samobójstwo.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Sztab generalny I Brygady Legionów w 1914 — na rysunku-pocztówce Leopolda Gottlieba na koniach: J. Piłsudski, K. Sosnkowski, W. Sławek, W. Sieroszewskifot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Wojna polsko-bolszewicka, dowództwo frontu litewsko-białoruskiego w Wilnie w 1919, sztab dowództwa przed dawnym pałacem rosyjskiego generała Rennenkampfa w Wilnie. Stoją od lewej w pierwszym rzędzie: Ignacy Boerner, Zdzisław Kowalski, Walery Sławek, Stanisław Rostworowski, Tintz, Stanisław Szeptycki, Mieczysław Norwid-Neugebauer, P. Sojkafot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia