Śląsk, Dolny
 
Encyklopedia PWN
Śląsk, Dolny,
pojęcie geogr.-hist., którym dla odróżnienia od Śląska Górnego, określa się część Śląska nad środkową Odrą, między Wielkopolską a Sudetami oraz Nysą Łużycką a pasem średniow. przesieki w okolicach Brzegu;
w 1. poł. XIII w. Dolny Śląsk obejmował ziemie księstwa śląskiego Henryka Brodatego i Henryka Pobożnego; ok. poł. XIII w. rozpadł się na mniejsze księstwa, m.in. wrocł., głogowskie, świdnickie, legn., jaworskie, brzeskie, żagańskie, nyskie; od 1742 w państwie pruskim, w XIX w. podzielony na rejencje wrocł. i legn.; 1945 powrócił do Polski; od 1999 w woj. dolnośląskim oraz lubuskim i opolskim.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia