- mechanika kwantowa
- funkcja falowa
- Hamiltona operator
- ab initio metoda
- adiabatyczne przybliżenie
- atom
- Borna–Oppenheimera przybliżenie
- chemia kwantowa
- Diraca równanie
- fale
- Heitlera–Londona metoda
- kinetyka chemiczna
- korelacja elektronowa
- Liouville’a twierdzenie
- oddziaływania międzycząsteczkowe
- orbital
- orbitali molekularnych metoda
- półempiryczne metody
- pseudopotencjałów metoda
- samouzgodnionego pola metoda
- funkcje sferyczne
- Tomonagi–Schwingera równanie
- tunelowe zjawisko
- von Neumanna równanie
- wiązanie chemiczne
- wiązań walencyjnych metoda
- widmo atomowe
- widmo cząsteczkowe
Schrödingera równanie
Encyklopedia PWN
jest równaniem ruchu mikrocząstek o prędkościach niewielkich w porównaniu z prędkością światła (gdy można pominąć efekty relatywistyczne, np. zależność masy od prędkości); jego ciągłe ograniczone i jednoznaczne rozwiązania są funkcjami falowymi i opisują stan rozważanej cząstki lub układu cząstek w czasie. Równanie Schrödingera ma postać: iħ (dψ/dt) = Ĥψ, gdzie i = 
, ħ = h/2π (h — stała Plancka), t — czas, Ĥ — hamiltonian (Hamiltona operator) rozważanej cząstki lub układu cząstek, ψ — funkcja falowa. Równanie sformułował 1926 E. Schrödinger.
, ħ = h/2π (h — stała Plancka), t — czas, Ĥ — hamiltonian (Hamiltona operator) rozważanej cząstki lub układu cząstek, ψ — funkcja falowa. Równanie sformułował 1926 E. Schrödinger. 
