Sábato Ernesto
 
Encyklopedia PWN
Sábato Ernesto Wymowa, ur. 24 VI 1911, Buenos Aires, zm. 30 IV 2011, Santos Lugares,
pisarz argentyński, z wykształcenia fizyk;
od 1945 profesor uniwersytetu w La Plata; powieści psychol. (Tunel 1948, wyd. pol. 1963, O bohaterach i grobach 1962, wyd. pol. 1966, Abaddon — Anioł Zagłady 1973, wyd. pol. 1978), których bohaterem jest samotny człowiek nie umiejący odnaleźć się w otaczającym go świecie; ponadto eseistyka poświęcona współcz. problemom filoz. i kult. (zbiór Pisarz i jego zmory 1963, wyd. pol. 1988) Apologías y rechazos 1979, La resistencia 2000); był przewodniczącym Nar. Komisji do spraw Osób Zaginionych, która 1985 opublikowała wstrząsający raport Nunca más o krwawych represjach wszczętych po zamachu wojsk. 1976; 1984 otrzymał Nagrodę Cervantesa.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia