Rykaczewski Erazm
 
Encyklopedia PWN
Rykaczewski Erazm, ur. 2 VI 1803, Włodzimierz (Wołyń), zm. 14 VII 1873, Lubostronie (Poznańskie),
językoznawca, wydawca, tłumacz;
uczestnik powstania listopadowego 1830–31, później na emigracji w Paryżu, czł. Kom. Nar. Pol.; 1834–48 w Szkocji; 1848–49 w Legionie Mickiewicza we Włoszech; od 1851 czł. Tow. Hist.-Lit. w Paryżu; nauczyciel w Szkole Nar. Pol. w Paryżu; od 1872 mieszkał w Poznańskiem; wydawca źródeł hist., m.in.: inwentarza metryk koronnych z XVII w. (Paryż 1862) oraz zebranych przez J.Ch. Albertrandiego Relacji nuncjuszów apostolskich i innych osób o Polsce od roku 1548 po rok 1690 (t. 1–2, Berlin 1864); oprac. słowniki i gramatyki języków: ang. (Berlin 1849–51), wł. (Berlin 1856–57, Paryż 1856) i pol. (Berlin 1861, 1866); tłumacz na język fr. niektórych prac J. Lelewela oraz na język pol. dzieł Cycerona (t. 1–8, Paryż i Poznań 1870–91).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia