Rowecki Stefan, pseud. Grabica, Grot i in., ur. 25 XII 1895, Piotrków (Trybunalski), zm. VIII 1944, Sachsenchausen,
generał.
Rowecki Stefan
Encyklopedia PWN
fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Od 1911 w tajnym skautingu, 1914–17 w Legionach Pol., następnie w Pol. Sile Zbrojnej; od 1918 w WP, 1923–26 zast. szefa Wojsk. Inst. Nauk.-Wydawniczego, zał. i redaktor (do 1933) „Przeglądu Wojskowego”, 1935–38 dow. Brygady „Podole” KOP; od VI 1939 organizator i dow. Warsz. Brygady Pancerno-Motorowej, którą dowodził w kampanii wrześniowej; od X 1939 szef sztabu i zast. dowódcy gł. SZP; od I 1940 komendant obszaru nr 1 (Warszawa), następnie komendant obszaru pod okupacją niem. ZWZ; od 30 VI 1940 Komendant Gł. ZWZ-AK (Komendant Sił Zbrojnych w Kraju); dążył do scalenia wojsk. organizacji konspiracyjnych w jednolite wojsko podziemne, nadzorował przygotowania planu powstania powszechnego w końcowym okresie wojny; aresztowany 30 VI 1943 w Warszawie, zamordowany przez Niemców w obozie w Sachsenhausen; gł. prace: Walki uliczne (1928), Propaganda jako środek walki (1932), Wspomnienia i notatki autobiograficzne (1988); 1995 pośmiertnie odznaczony Orderem Orła Białego.
