Rosja. Środki przekazu
 
Encyklopedia PWN
Rosja. Środki przekazu.
Prasa. W końcu lat 90. XX w. było zarejestrowanych ponad 15 tys. tytułów dzienników i ponad 7 tys. czasopism. Duża liczba tytułów czasopism centralnych stanowi przedłużenie tytułów wyd. w ZSRR. Wśród dzienników najwyższe nakłady mają: „Komsomolskaja prawda”, zał. 1925 (dawny organ Komsomołu), nakład 2,8 mln egz.; „Moskowskij komsomolec”, zał. 1919, nakład 2,1 mln egz.; „Trud”, zał. 1921 (dawny organ centrali sowieckich związków zaw.), nakład 1,7 mln egz.; „Nowaja gazieta”, zał. 1993 (wyd. 2 razy w tygodniu), nakład 619 tys. egz.; „Rossijskaja gazieta”, oficjalny organ rządu, zał. 1990, nakład 450 tys. egz.; „Sowietskaja Rossija”, zał. 1956 (wyd. 3 razy w tygodniu), nakład 300 tys. egz.; „Izwiestija”, zał. 1917 (do 1991 gazeta Prezydium Rady Najwyższej ZSRR), nakład 260 tys. egzemplarzy. Wśród czasopism najwyższy nakład ma tyg. społ.-polit. „Argumienty i fakty”, wyd. w Moskwie, zał. 1978 jako poradnik agitatora partyjnego, w okresie pierestrojki gł. czasopismo obozu reform o nakładzie ponad 32 mln egz., obecny nakład 2,8 mln egz.; „Elle”, mies. dla kobiet, wyd. w Moskwie od 1996, nakład 180 tys. egz.; społ.-polit. tyg. „Moskowskije nowosti”, wyd. w Moskwie, zał. 1930, nakład 118 tys. egzemplarzy.
Agencje prasowe: Informacyonnoje tielegrafnoje agientstwo Rossii-Tielegrafnoje agientstwo suwieriennych stran (ITAR-TASS), oficjalna agencja informacyjna Rosji i Wspólnoty Niepodległych Państw, zał. 1992 w Moskwie z połączenia struktur agencji TASS (zał. 1925) i RIA-Nowosti (zał. 1990 z połączenia agencji RIA — Rossijskoje informacyonnoje agientstwo i części APN — Agientstwo pieczati „Nowosti”); Informacyonnoje agientstwo Nowosti (IAN), oficjalna agencja informacyjna, zał. 1961 w Moskwie (do 1990 p.n. Agientstwo pieczati „Nowosti” — APN); ponadto działają niezależne, zał. w Moskwie, agencje informacyjne: ANI, Interfax (zał. 1989), oraz Postfactum (zał. 1990).
Radio i telewizja. Wskutek przekształceń państw. telewizji (po upadku ZSRR), powstała (1991) telewizja Ostankino. W 1995 wydzielono z niej Ros. Telewizję Publiczną (ORT); program emitowany przez ORT jest odbierany niemal na całym obszarze Federacji Ros. i na większości dawnego obszaru ZSRR; drugim kanałem jest Rossijskoje Tiele-Radiowieszczanije (RTR). W 1991 powstała komercyjna stacja 2+2, 1992 — TV6, 1993 — prywatna stacja Niezawisimoje Tielewieszczanije (NTW); jej oglądalność jest szacowana na ok. 100 mln osób.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia