Rada Europejska
 
Encyklopedia PWN
Rada Europejska,
instytucja decyzyjna Wspólnot Eur. i UE.
Nieprzewidziana w traktatach założycielskich EWWiS, EWG i Euratomu z lat 50., jednak faktycznie szczególna forma rady państw członkowskich Wspólnot, złożona z ich przywódców (głów państw lub szefów rządów) spotykała się od 1961; podczas spotkania 1974 w Paryżu przyjęto nazwę R.E.; jej 1. obrady odbyły się 1975 w Dublinie; Jednolity akt europejski (z 1985, wszedł w życie 1987) nadał R.E. podstawy formalnoprawne i włączył ją do struktur instytucjonalnych Wspólnot. R.E. stanowi nadrzędną instytucję Wspólnot i (od 1993) UE; ma stymulować procesy integracyjne, określa ogólne kierunki rozwoju UE i podejmuje najważniejsze decyzje polityczne. Ob. składa się z przywódców wszystkich państw członkowskich UE (są one reprezentowane przez głowę państwa lub szefa rządu) oraz przewodniczącego Komisji Eur.; towarzyszą im ministrowie spraw zagr. i 1 czł. Komisji Europejskiej. Zbiera się co najmniej 2 razy w roku; nie ma stałej siedziby; miejscem obrad jest wybrane miasto państwa sprawującego w danym półroczu przewodnictwo w UE.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia