Rabin Icchak, ur. 1 III 1922, Jerozolima, zm. 4 XI 1995, Tel Awiw-Jaffa,
izraelski polityk, generał;
Rabin Icchak
Encyklopedia PWN
urodzony w Palestynie, od 1940 czł. Hagany — żydowskiej organizacji wojsk.; uczestnik wojny izrael.-arabskiej 1948–49; zaw. oficer armii izrael. (1961 generał), od 1964 szef sztabu — twórca strategii wojennej Izraela, która przyniosła zwycięstwo w wojnie izrael.-arabskiej 1967; od 1968 w stanie spoczynku i do 1974 ambasador w USA; 1974–77 i od 1992 przywódca Partii Pracy; 1974–77 premier, 1984–90 min. obrony; od 1992 ponownie premier i min. obrony oraz min. ds. wyznań, pracy i opieki społ.; 1993 doprowadził do podpisania porozumienia między Izraelem a Organizacją Wyzwolenia Palestyny o wzajemnym uznaniu i ustanowieniu autonomii palestyńskiej w Okręgu Gazy i m. Jerycho; 1994 otrzymał Pokojową Nagrodę Nobla (wspólnie z J. Arafatem i Sz. Peresem); zastrzelony przez izrael. ekstremistę.
