Rabemananjara Jean-Jacques

Rabemananjara

[rabemanãżarạ]

Jean-Jacques, ur. 23 VI 1913, Maroantsetra, zm. 2 IV 2005, Paryż,

działacz polityczny i pisarz z Madagaskaru, tworzący w języku francuskim;

pochodził z rodziny król.; 1945 zał. Partię Odnowy Malgaskiej; 1947 skazany na karę śmierci za udział w powstaniu przeciw Francuzom, ułaskawiony, spędził 10 lat w więzieniu za działalność niepodległościową; po 1960 na stanowiskach państw.; 1972 pozbawiony funkcji publicznych, udał się na wygnanie; 1992 powrócił do kraju; R., pozostając pod wpływem romantyków i symbolistów fr., sięgał do motywów malgaskiej twórczości ustnej, np. zbiory: Aux confins de la nuit (1940), Sur les marches du soir (1942), Lyre à sept cordes (1948), Rites millénaires (1955); także dramaty, np. Les dieux malgaches (1947), Les agapes des dieux (1962), oraz eseje o problematyce rodzimej.