Puna
 
Encyklopedia PWN
Puna, Punas,
strefa wyżyn śródandyjskich w Peru, Boliwii (Altiplano), Argentynie (Puna de Atacama) i Chile, między 8° a 29°S, na wys. 3400–4500 m;
powierzchnia równinna, lekko falista, z niegłębokimi kotlinami i obniżeniami; jeziora (największe: Titicaca, Poopó), gł. słone, oraz solniska (Salar de Uyuni, Salar de Atacama i in.); klimat zwrotnikowy wysokogórski; średnia temp. miesięczna 3–10°C; charakterystyczne duże dobowe wahania temp., do 20–25°C; silne wiatry; roczna suma opadów od 700 mm na północy do poniżej 100 mm na południu; dla P. charakterystyczna jest półpustynia, zw. również puną, w której dominują suchoroślowe trawy kępkowe, drobne krzewinki i rośliny poduszkowe; obszar bardzo słabo zaludniony.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Atacama, Puna de, wulkaniczny płaskowyż w Andach Środkowych, w północnym Chile i północno-zachodniej Argentyniefot. M. Piegat/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia