Pu Yi, Pu-i, z dyn. Qing, ur. 7 II 1906, Pekin, zm. 17 X 1967, tamże,
cesarz Chin 1908–12, władca Mandżukuo 1934–45;
Pu Yi
Encyklopedia PWN
Pu Yi, bratanka ces. Guangxu, wyznaczyła na tron cesarzowa Cixi; po wybuchu rewolucji chińskiej 1911–13 został 1912 zdetronizowany przez Yuan Shikaia, zausznika zmarłej cesarzowej, ale pozwolono mu nadal rezydować w Pałacu Cesarskim w Pekinie; wygnany stamtąd 1924, przedostał się, dzięki pomocy Japończyków, do Tianjin; po utworzeniu 1932 przez Japończyków „niezależnego” państwa Mandżukuo został jego szefem, a po proklamowaniu 1934 cesarstwa — władcą; po klęsce Japonii Rosjanie internowali go 1945 na Syberii, a 1950 przekazali ChRL; po „reedukacji” w więzieniu, zakończonej 1956, ostatni cesarz Chin pracował w ogrodzie bot. w Pekinie; autobiografia Byłem ostatnim cesarzem Chin (wyd. pol. 1988).
