Propercjusz
 
Encyklopedia PWN
Propercjusz, Sextus Propertius, ur. ok. 50 r. p.n.e., Asisium (ob. Asyż), zm. między 15 a 2 r. p.n.e.,
poeta rzymski;
przedstawiciel subiektywnej elegii erotycznej; autor 4 ksiąg elegii: miłosnych do Cyntii (gł. księgi I–II), hist.-polit. i lit. (księga III) i ajtiologicznych (księga IV), poprzedzających Fasti Owidiusza; twórczość Propercjusza, trudna ze względu na liczne dygresje i zwięzłość stylu, lecz ujmująca żywością uczuć i wdziękiem obrazków rodzajowych, przyniosła poecie sławę i popularność wśród współczesnych; nie znana w średniowieczu, słynna w okresie renesansu, wywarła wpływ na wielu wybitnych poetów eur., w Polsce zwłaszcza na J. Kochanowskiego; Poezje wybrane (1986).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia