Potocki Ignacy, ur. 28 II 1750, Radzyń Podlaski, zm. 30 VIII 1809, Wiedeń,
brat Stanisława Kostki, marszałek wielki litew., przywódca stronnictwa patriotycznego na Sejmie Czteroletnim 1788–92, współtwórca Konstytucji 3 maja 1791.
Potocki Ignacy
Encyklopedia PWN
fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Czł. Komisji Edukacji Nar., projektodawca i przewodniczący Tow. do Ksiąg Elementarnych; przewodził opozycji antykról.; w okresie Sejmu Czteroletniego (1788–92) faktyczny przywódca stronnictwa patriotycznego, przeciwnik przymierza z Rosją i zwolennik orientacji pruskiej, współtwórca reform i projektów ustaw; w celu zrealizowania programu przemian doprowadził opozycję do pojednania i współdziałania ze Stanisławem Augustem; jeden z autorów Konstytucji 3 maja, współtwórca Zgromadzenia Przyjaciół Konstytucji Rządowej; w Straży Praw min. policji; po najeździe Rosji na Rzeczpospolitą 1792 był przeciwny przystąpieniu króla do konfederacji targowickiej; na emigracji uczestniczył w przygotowaniach powstańczych; w powstaniu kościuszkowskim 1794 współautor gł. aktów prawnych, przewodniczący Wydziału Interesów Zagr. Rady Najwyższej Nar.; po upadku powstania do 1796 więziony w Petersburgu, 1798–1800 — przez Austrię; od 1801 czł. warsz. TPN; współautor O ustanowieniu i upadku Konstytucji Polskiej 3 Maja 1791 (1793).
