Poniatowski Józef Antoni
 
Encyklopedia PWN
Poniatowski Józef Antoni, książę, ur. 7 V 1763, Wiedeń, zm. 19 X 1813, k. Lipska,
syn Andrzeja, bratanek Stanisława Augusta, generał, minister wojny i naczelny wódz wojsk Księstwa Warszawskiego, marszałek Francji.
Początkowo oficer austriacki, od 1789 w wojsku polskim; w wojnie z Rosją 1792 dowódca główny części sił polskich, stoczył m.in. zwycięską bitwę pod Zieleńcami (18 VI), po przystąpieniu króla do Targowicy złożył dymisję; uczestnik powstania kościuszkowskiego 1794; XII 1806 objął dowództwo tworzącej się armii Księstwa Warszawskiego, I 1807 Dyrekcję Wojny w Komisji Rządzącej; w kampanii 1809 przeciw Austrii odznaczył się w bitwie pod Raszynem, następnie przeprowadził udaną operację w głąb Galicji, zmuszając Austriaków do opuszczenia granic Księstwa; w kampanii przeciw Rosji 1812 dowodził V Korpusem armii francuskiej; 1813, w czasie bitwy pod Lipskiem, mianowany marszałkiem Francji; poległ w czasie przeprawy przez Elsterę, osłaniając odwrót armii francuskiej; 1819 zwłoki jego złożono w katedrze na Wawelu. Pośmiertnie postać Poniatowskiego została w Polsce otoczona kultem, związanym z legendą napoleońską.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Herb Księstwa Warszawskiego (1807–13)rys. Z. Kwiatkiewicz/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Thorvaldsen Bertel, pomnik księcia Józefa Poniatowskiego, klasycystyczny pomnik w Warszawie, 1829–32fot. J. Kilian/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia