Polskie Towarzystwo Psychologiczne (PTP),
towarzystwo nauk., zał. 1948, z siedzibą w Warszawie (1965–69 i od 1974);
Polskie Towarzystwo Psychologiczne
Encyklopedia PWN
pierwsza ogólnopol. organizacja psychologów, kontynuująca tradycje regionalnych stowarzyszeń psychol. działających na ziemiach pol. na pocz. XX w. i w okresie międzywojennym (zwłaszcza Poznańskie Tow. Psychol., zał. 1929); utworzona przez grupę profesorów psychologii reprezentujących wszystkie ówczesne ośr. uniwersyteckie (m.in.: S. Baley, S. Błachowski, W. Heinrich, S. Szuman, T. Tomaszewski); do zadań PTP należy rozwijanie i popularyzacja psychologii jako nauki i zawodu, dbałość o kompetencje zaw. psychologów oraz standardy etyczne ich działalności; powstałe przy PTP placówki, m.in. Inst. Psychologii Zdrowia i Trzeźwości, Pracownia Praktycznej Psychologii Wychowania, Pracownia Testów Psychol. prowadzą działalność badawczą, szkoleniową i usługową; wydaje czasopisma: ”Przegląd Psychologiczny”, ”Nowiny Psychologiczne”; od 1957 czł. Międzynar. Unii Psychol. (IUPS) i od 1983 — Eur. Federacji Tow. Psychol. (EFPPA).
