Polski Korpus Posiłkowy
 
Encyklopedia PWN
Polski Korpus Posiłkowy (PKP),
nazwa nadana na mocy dekretu cesarza austr. 20 IX 1916 Legionom Polskim w związku z pozorną zmianą ich statusu prawnego;
po przekazaniu Legionów Niemcom, w wyniku kryzysu przysięgowego Legioniści z Galicji zostali odesłani do Austrii i tam część z nich przeorganizowana w PKP (dow. gen. Z. Zieliński), który X 1917 liczył ok. 7,5 tys. żołnierzy; na znak protestu przeciwko zawarciu II 1918 przez państwa centralne traktatu brzeskiego z Ukrainą ok. 1,5 tys. żołnierzy pod dow. pułkownika J. Hallera w nocy z 15 na 16 II 1918 przekroczyło front austr.-ros. i wkrótce połączyło się z II Korpusem Pol.; część żołnierzy PKP, którym nie udało się przejść linii frontu, Austriacy internowali na Węgrzech w Máramarossziget (ob. Syhot, Rumunia); pozostałych żołnierzy Korpusu wcielono do armii austr. i wysłano na front włoski.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia