Polski Centralny Komitet Ratunkowy (PCKR),
organizacja polonijna, zał. 1914 w USA;
Polski Centralny Komitet Ratunkowy
Encyklopedia PWN
początkowo pod nazwą Centralny Komitet Polski; powstała z inicjatywy Pol. Rady Nar., Związku Nar. Pol., Zjednoczenia Pol. Rzymsko-Katol., Związku Sokołów Pol. w Ameryce i Związku Polek w Ameryce, w pierwszych tygodniach po wybuchu I wojny świat.; ze względu na neutralność USA jego celem była przede wszystkim pomoc materialna dla rodaków w Polsce (zbierał fundusze wśród Polonii), działania informacyjno-propagandowe; prezes honorowy I. Paderewski; organ kierowniczy PCKR został przekształcony 1916 w Wydział Nar. (dążył do scentralizowania działań na rzecz nar.-demokr. programu walki o niepodległość Polski, prezes F. Smulski); 1917 PCKR otworzył biuro w Waszyngtonie, by wpływać na politykę państw. USA wobec odradzającego się państwa pol.; uczestniczył w tworzeniu Armii Pol. we Francji 1917.
