Polityczny Komitet Porozumiewawczy

Polityczny Komitet Porozumiewawczy (PKP),

konspiracyjny ośrodek polit., utworzony II 1940 w Warszawie jako reprezentacja gł. stronnictw polit. w Polsce;

IV 1940 uznany przez władze RP na uchodźstwie za polit. reprezentację kraju; powstał w wyniku porozumienia przedstawicieli: PPS-WRN, SL i SN, do którego VI 1940 przyłączyło się SP; PKP początkowo działał przy ZWZ, VII–IX 1940 stanowił Zbiorową Delegaturę Rządu RP na Kraj, następnie był organem doradczym i opiniodawczym przy Delegacie Rządu RP na Kraj; stronnictwa polit. w PKP reprezentowali kolejno: PPS-WRN — K. Pużak (do X 1941 i III 1943), SL — S. Korboński (do II 1941), J. Grudziński, SN — A. Dębski (do XII 1940), M. Trajdos (do V 1941), S. Sacha, SP — F. Kwieciński (do I 1942), Z. Felczak (do X 1942), J. Kwasiborski; X 1941–III 1943 miejsce przedstawiciela PPS-WRN zajmował reprezentant Pol. Socjalistów — A. Próchnik (do V 1942), następnie W. Markowski; III 1943 PKP został przekształcony w Krajową Reprezentację Polityczną.