Pius II
 
Encyklopedia PWN
Pius II, Enea Silvio de Piccolomini, w literaturze znany jako Aeneas Silvius, ur. 18 X 1405, Corsignano k. Sieny, zm. 15 VIII 1464, Ankona,
papież od 1458; wł. humanista, historyk, poeta, dyplomata.
Początkowo związany z antypapieżem Feliksem V, opowiadał się za koncyliaryzmem, 1442 oddelegowany na sesję sejmu Rzeszy, został mianowany przez Fryderyka III sekr. kancelarii cesarskiej; 1445 przyjął święcenia kapłańskie; od 1447 biskup Triestu, od 1449 arcybiskup Sieny, od 1456 kardynał; 1457–58 biskup-elekt warmiński, ale jako sojusznik Krzyżaków i cesarstwa nie został dopuszczony przez króla Kazimierza IV Jagiellończyka do diecezji; jako papież odrzucił koncyliaryzm (bulla Exsecrabilis, 1463); przygotowywał krucjatę przeciwko Turcji, wzmocnionej po upadku 1453 Konstantynopola.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia