Pigmeje
 
Encyklopedia PWN
Pigmeje
[gr. pygmaíos ‘wielkości pięści’, ‘karłowaty’],
grupa niskorosłych ludów (142–145 cm), zamieszkujących lasy Afryki Równikowej na obszarze Demokratyczna Republika Konga, Rwandy, Burundi, Ugandy, Gabonu, Konga, Kamerunu, niewielka grupa w Republice Środkowoafrykańskiej;
200–280 tys.; języki pigmejskie zanikły, Pigmeje przejęli języki sąsiadujących z nimi ludów Bantu; przed rozprzestrzenieniem się ludów Bantu zajmowali cały obszar środkowej Afryki; wyparci w głąb lasów równikowych, żyli w izolacji, zachowali wiele elementów tradycyjnej kultury; współcześnie są grupą ginącą; część nadal prowadzi koczowniczy tryb życia (w grupach liczących 2–4 rodziny), zajmując się myślistwem, łowiectwem, rybołówstwem przy użyciu tradycyjnych narzędzi (łuki, strzały i samołówki); część przeszła na osiadły tryb życia i zajmuje się rolnictwem.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia