Pięciu Stawów Polskich, Dolina
 
Encyklopedia PWN
Pięciu Stawów Polskich, Dolina,
dolina w Tatrach Wysokich, górna część odgałęzienia Doliny Białki, powyżej Doliny Roztoki, między masywami Świnicy i Kozich Wierchów na północy a masywem Miedzianego i Opalonego Wierchu na południowym wschodzie;
na zachodzie i południowym zachodzie zamknięta gł. granią Tatr Wysokich; dł. ok. 4 km, pow. 5,5 km2; ku Dolinie Roztoki opada urwistym, klas. progiem polodowcowym (dł. ponad 1,4 km, wysokość do 100 m); polodowcowe jez.: Wielki Staw (1665 m, pow. 34,1 ha, głęb. 79,3 m), Czarny Staw (1722 m, pow. 12,7 ha, głęb. 50,5 m), Zadni Staw (1890 m, pow. 6,5 ha, głęb. 31,5 m), Mały Staw (1168 m, pow. 0,18 ha, głęb. 2,0 m) i Przedni Staw (1669 m, pow. 7,7 ha, głęb. 34,5 m); nad Przednim Stawem schronisko PTTK.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Tatry, Dolina Pięciu Stawów Polskich fot. P. Fabijański/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia