Pantokrator
 
Encyklopedia PWN
Pantokrator
[gr., ‘wszechwładca’],
typ ikonograficzny Jezusa Chrystusa, spotykany od VI w.;
Pantokrator może występować jako osobne przedstawienie lub jako część Deesis; typ ikonograficzny popularny w sztuce wczesnochrześcijańskiej, bizantyjskiej i romańskiej, malowany często wewnątrz czaszy kopuły lub konchy apsydy; także na ikonach.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Chrystus Pantokrator, fresk , ok. 1100 r. — cerkiew Zaśnięcia NMP, Dafnifot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia