Palej Semen
 
Encyklopedia PWN
Palej, Palij, Semen, właśc. S. Hurko, ur. ok. 1640, zm. między 24 I a 13 V 1710,
pułkownik kozacki;
jeden z przywódców buntu kozacko-chłopskiego na Ukrainie Prawobrzeżnej 1702–03, popieranego przez cara Piotra I Wielkiego; powstanie, popierane przez cara Piotra I Wielkiego, objęło woj. bracławskie i podolskie, Wołyń oraz Kijowszczyznę, następnie rozszerzyło się po rz. Styr i Horyń; 1704 ujęty przez Mazepę, oskarżony o tajne rokowania z pol. dygnitarzami, zwolennikami Szwecji, wydany Piotrowi I i zesłany na Syberię; po zdradzie Mazepy Piotr I zezwolił na powrót Paleja, który w randze pułkownika brał udział w bitwie pod Połtawą 1709.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia